Οι μέρες του Πάσχα στο χωριό μου

Μετά από μια διακοπή έξι ετών φέτος πήγα για Πάσχα στο χωριό μου. Έφτασα περιχαρής εκεί την Μεγάλη Τρίτη το βράδυ. 

Την Μ. Τετάρτη ο
παπάς δεν έκανε το καθιερωμένο ευχέλαιο, το είχε ήδη κάνει από την Μ. Τρίτη όπως με ενημέρωσε η μάνα μου, έτσι και εγώ βρήκα την ευκαιρία να πάω μέχρι την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης. Καθοδόν μάζεψα οβρυές και άγρια αγγιναρόφυλλα, η φύση γύρω είχε αρχίσει να αναδεικνύει τα κάλλη της, με τις κουτσουπιές ανθισμένες να σέρνουν τον χορό της άνοιξης, μια πανδαισία χρωμάτων και μυρωδιών. 

Την Μ. Πέμπτη βάψαμε στο σπίτι τα αυγά και φυσικά φάγαμε τις οβρυές και τα άγρια αγγιναρόφυλλα. Ο παπάς πάλι δεν λειτούργησε σήμερα, έτσι η μέρα πέρασε στο καφενείο. Βρήκα λοιπόν την ευκαιρία να βρω καινούργιες φωτογραφίες από την ζωή στο χωριό, ας είναι καλά ο εγγονός του Τάση που με εφοδίασε με αρκετές απ' αυτές. 

Την Μ. Παρασκευή έκανα την καθιερωμένη από τα παιδικά μας χρόνια, επίσκεψη στη λαϊκή της Αμαλιάδας, απογοητεύτηκα σύντομα, γιατί η Λαϊκή αγορά δεν είχε καμιά σχέση με τα παλιά, οι επισκέπτες ήταν μόνο αλλοδαποί μετανάστες, τα εμπορεύματα κακής ποιότητας και οι τιμές τσουχτερές, έτσι αποφάσισα και πήγα στο Super Market να κάνω τα ψώνια μου. Γυρίζοντας στο χωριό σταμάτησα στην εκκλησία για να βοηθήσω στον στολισμό του επιτάφιου, εκεί διαπίστωσα ότι ο στολισμός γινόταν από εξειδικευμένο συνεργείο ανθοπωλείου, απογοητευμένος πήγα σπίτι μου. Το απόγευμα υποδέχθηκα τις αδερφές μου και τα ανίψια μου, πέρασα και από το καφενείο του Γιώργη, η Αντωνία μου έφτιαξε ένα καφέ, ενώ ο Γιώργης έσφαζε συνέχεια αρνιά και κατσίκια. Το βράδυ παρακολουθήσαμε την περιφορά του επιταφίου σε όλο το χωριό με αναμμένα κεριά, κατά το διάβα του επιταφίου από τα σπίτια του χωριού, πολλές γριές έβαζαν στην άκρη του δρόμου πάνω σε παλιά κεραμίδια ή θυμιατά αναμμένα κάρβουνα και λιβάνι, ιερό θυμίαμα για τη θυσία του Θεανθρώπου. 

Το Μ. Σάββατο αρχίσαμε από νωρίς το πρωί τις ετοιμασίες για την Ανάσταση, μαγειρέψαμε την μαγειρίτσα στα κάρβουνα, φτιάξαμε το κοκορέτσι και ετοιμαστήκαμε για την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης την Ανάσταση. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα όλο το χωριό βρέθηκε στην εκκλησία, μετά το "Δεύτε Λάβετε Φώς" βγήκαμε στο προαύλιο και ο παπάς έψαλε το Χριστός Ανέστη, η αυτόματη καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε χαρμόσυνα και τα βεγγαλικά έλαμψαν στον έναστρο ουρανό. Μετά το πέρας της Αναστάσιμης Ακολουθίας όλοι μαζί πήγαμε στο σπίτι, όπου απολαύσαμε την μαγειρίτσα τσουγκρίσαμε τα κόκκινα αυγά και αλληλοευχηθήκαμε. 

Την Κυριακή του Πάσχα, Λαμπρή, όπως την ξέρει ο λαός μας, περάσαμε από νωρίς το πρωί το αρνί στη σούβλα, ανάψαμε φωτιά και αρχίσαμε το ψήσιμο του οβελία και του κοκορετσιού. 

Όλοι βάλαμε ένα χεράκι να γυριστεί το αρνί και το κοκορέτσι, το κρασί και η μπύρα χύνεται άφθονο στα ποτήρια μας, τα δημοτικά τραγούδια μας συνοδεύουν και όποιος ήταν περαστικός γινόταν καλοδεχούμενος κι έτρωγε κι έπινε μαζί μας. 

Σταματήσαμε το φαγητό το χορό και το ποτό, αργά το απόγευμα, μετά όλοι μαζί μαζευτήκαμε στο προαύλιο της εκκλησίας και κάναμε την κλήρωση για το αρνί που είχε χαρίσει στην εκκλησία ο Νίκος Γεωργόπουλος (Καραμάνης), τον λαχνό τον τράβηξα εγώ και τυχερός ήταν ο Βασίλης του Μπάκα.
Οι επόμενες ημέρες στο χωριό κύλισαν τόσο γρήγορα που δεν τις κατάλαβα, οι περισσότεροι επισκέπτες έφυγαν, έτσι βρήκα την ευκαιρία να βάψω εξωτερικά το σπίτι μου και να καθαρίσω τις αποθήκες μου. Ανάμεσα σε όλα αυτά ο καφές που ήπια με τον Θοδωρή ήταν βάλσαμο.